Broer.
Broer. We kennen elkaar door en door. We kunnen goed ruzie maken, maar vooral: we zijn 2 handen op 1 buik.
Je hebt het moeilijk gehad. Door mij. Enfin, door de Anorexia die mij ziek maakte.
Nothing just happens.
Dit blogbericht is speciaal. Ik schrijf het niet alleen. Huh? Nee, dat doen we samen.
Heb jij het meegemaakt? Weet jij wat het is? Weet jij wat een eetstoornis met jou, je zus, je broer en je ouders doet?
We kunnen een steun zijn voor iedereen die het even moeilijk heeft. We creëren (h)erkenning voor deze ziekte. Jij werd niet ziek, maar toch leef(de) je ermee.
Via deze post vraag ik naar de ervaringen van broers of zussen van iemand die een eetstoornis heeft (gehad).
Ook jullie zijn niet alleen, broer, zus.
“Our brothers and sisters are there with us from the dawn of our personal stories to the inevitable dusk.”
