Het is eng, het is zwaar, en je kan het einde niet zien. Dit is herstellen van een eetstoornis. Ellendig, vallen en opstaan om opnieuw te vallen. Maar ik beloof je, leert op te staan en vooral om te blijven rechtstaan?! Als ik het kon, kan jij het ook. Maar waarom zou je moeten herstellen… Waarom zou je uit die comfortzone van de eetstoornis moeten kruipen? En wanneer ben je dan echt herstelt?
Waarom herstellen?
Simpel. Zowel je hoofd en je lichaam zijn uitgeput. Dit is niet ‘leven’, als je het zelf al ‘overleven’ kunt noemen. Mensen zijn fantastische wezens die prachtige dingen kunnen doen. Voor anderen en voor zichzelf. We kunnen kiezen om te overleven. Iedere dag opnieuw. Maar zolang je de criticus niet overmeestert, zal die al je dromen afnemen. Wanneer je kiest voor herstellen krijg je je leven terug, interesses, dromen en mogelijkheden. Geen angsten meer! Ik weet het… de moeilijke dingen komen ook terug, zoals emoties, zelfvertrouwen en leven binnen de samenleving. Wat als ik je nu vertel dat je het herstellen van een eetstoornis, als een kans kunt zien? Een kans om vrede te vinden bij jezelf, je lichaam, maar ook je (zelf)gedachtes. Zie het als een kans om opnieuw te beginnen. Leer jezelf opnieuw kennen, wie jij echt bent, wat jouw waarden zijn en hoe je door anderen behandelt wilt worden. Herstellen is vrede sluiten met de onvolmaakte jij. Dit accepteren is niet makkelijk, en juist daarom is het zo’n lange weg. Hoe langer je het volhoudt, hoe makkelijker het wordt. Dat beloof ik je. Jij bent ook het ‘leven’ waard.
Wanneer ben je echt herstelt?
Niet zo simpel. Eerlijk? Dit weet ik ook niet. Hoe meer bronnen je leest, hoe meer verschillende antwoorden je vindt.
Je bent hersteld wanneer je…
Een normale menstruatiecyclus hebt.
Euhm… Wat dan met jongere meisjes? Of jongens?
Een gezond BMI hebt.
Euhm… Het BMI is een richtgetal voor het gewicht, maar is houdt helemaal geen rekening met hoe herstelt je mentaal bent.
Niet handelt naar eetgestoorde gedachten. Euhm… Wanneer zijn gedachten eetgestoord? Gebeurt het niet vaker dat iemand een vieruurtje overslaat, maar dit is niet per se een eetgestoorde gedachte...
Persoonlijke mening
Herstellen is een lange weg afleggen. Hieronder kan je een foto zien van hoe ik ‘herstelt zijn’ zie. Ik zal ook eerlijk zijn met je, zelf ben ik herstelt, maar nog niet de volle 100%. Nog niet. Zo nu en dan lijkt het vredespact tussen mijn hoofd en lichaam een beetje waziger te worden. Iedereen heeft onzekerheden over zichzelf, maar om dit pact goed te kunnen onderhouden moet je steeds werken aan jezelf. En dat doe ik ook: Opkrikken, dat zelfvertrouwen, volhouden, dat assertief zijn, en vooral trots zijn op iedere stap die ik zet. Zelfvertrouwen is een werkwoord!
Het is dus moeilijk te zeggen wanneer je precies herstelt bent, maar ik ben er meer dan volledig van overtuigd dat je het voelt. De druk van de criticus wordt steeds minder zwaar, het vredepact met jezelf krijgt steeds minder weerstand en ieder stapje je zet richting herstel, geeft je stukje bij beetje het ‘leven’ terug. Jouw leven, het leven dat jij verdient.
Met dit bericht wil ik mensen met een eetstoornis helpen motiveren om te kiezen voor herstel.
